การทำความเข้าใจเทคโนโลยีการติดตามการเชื่อมหมายถึงการทำความเข้าใจโซลูชั่นอัจฉริยะที่เป็นไปได้ทั้งหมด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกระบวนการเชื่อมวัสดุและเวลารอบเวลาของคุณโซลูชันที่เหมาะสมมักจะปรากฏขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
แต่คุณรู้จักโซลูชันการติดตามตะเข็บที่มีอยู่ทั้งหมดหรือไม่?
อะไรคือข้อดีและข้อเสียของโซลูชันการติดตามตะเข็บที่แตกต่างกันทั้งหมด?
จากสถานการณ์การเชื่อมของฉันโซลูชันการติดตามตะเข็บใดที่ไม่เหมาะสำหรับฉัน?
เทคโนโลยีเซ็นเซอร์มีความเป็นไปได้มากมายสำหรับการเชื่อมของคุณ บางอย่างมีความสามารถที่มีต้นทุนต่ำและ จำกัด บางอย่างเกี่ยวข้องกับการลงทุนอย่างหนักและการออกแบบที่รอบคอบ-ข้อได้เปรียบอย่างมากคือการประหยัดต้นทุน ถัดไปให้ Hangao Tech (Seko Machinery) พาคุณไปทำความเข้าใจกับประเภทต่างๆ ระบบติดตามการเชื่อมสำหรับท่อเชื่อม TIG สแตนเลสสตีลการทำเครื่องจักร หลักการทำงานและข้อดีและข้อเสียของพวกเขา
1. สัมผัสสัมผัส
สัมผัสการสัมผัสคือที่หุ่นยนต์ใช้แรงดันไฟฟ้าจำนวนเล็กน้อยกับหัวฉีดเชื่อมหรือลวดเชื่อม ฟังก์ชั่นของพวกเขาเหมือนกันความแตกต่างเพียงอย่างเดียวอยู่ในวิธีที่แต่ละวิธีแปลงข้อมูลเป็นหุ่นยนต์ ด้วยแรงดันไฟฟ้าหุ่นยนต์จะขึ้นไปยังวัสดุที่ทำงานสัมผัสมันมีการลัดวงจรเกิดขึ้นจากนั้นหุ่นยนต์จะบันทึกตำแหน่งของค่าที่บันทึกไว้และบอกตำแหน่งของพื้นผิวของหุ่นยนต์ ในกรณีส่วนใหญ่ข้อต่อแต่ละข้อต้องการอย่างน้อย 2 สัมผัสเพื่อค้นหาพื้นผิวตำแหน่งในแนวตั้งและแนวนอน หุ่นยนต์จะเชื่อมต่อเวกเตอร์การค้นหาเหล่านี้และสามเหลี่ยมตำแหน่งของรอยเชื่อม
ที่มุมหรือข้อต่อขอบด้านนอกมักจะต้องสัมผัสที่สามจากหุ่นยนต์เพื่อให้ได้ตำแหน่งที่ถูกต้องทั้งหมดเพื่อให้หุ่นยนต์ค้นหาและ 'แทร็ก ' ข้อต่อ
การสัมผัสแบบสัมผัสมีประโยชน์มากในการแก้ปัญหาการติดตามร่วมที่มีต้นทุนต่ำ นี่เป็นโซลูชันที่ใช้ซอฟต์แวร์อย่างง่ายที่คุณสามารถนำไปใช้จาก Teach Pendant โดยไม่ต้องใช้ระบบเพิ่มเติม ประโยชน์ที่สำคัญอีกประการหนึ่งของการตรวจจับการสัมผัสคือคุณสามารถเข้าสู่พื้นที่แคบ ๆ ได้เนื่องจากไม่มีฮาร์ดแวร์อื่นนอกเหนือจากตัวเชื่อมต่อที่หัวฉีดคบเพลิงหุ่นยนต์ป้องกันการสัมผัส
อย่างไรก็ตามการสัมผัสแบบสัมผัสมีข้อ จำกัด บางประการทำให้เป็นทางออกที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับการตรวจจับร่วมและการติดตามตะเข็บ อย่างแรกคือการตรวจจับแบบสัมผัสเป็นกระบวนการที่ช้าโดยแต่ละเวกเตอร์การค้นหาเพิ่มขึ้น 3 ถึง 5 วินาที ดังนั้นหากคุณตรวจจับการสัมผัสในส่วน 2D คุณอาจเพิ่ม 6 ถึง 10 วินาทีในวงจรการเชื่อมและหากคุณตรวจจับส่วน 3 มิติเวลารอบเวลาสำหรับการเริ่มต้นของแต่ละอาร์คเพิ่มขึ้น 15 วินาที
จำนวนจุดความผิดพลาดที่มีการสัมผัสแบบสัมผัสที่ปลายโค้งนั้นยิ่งใหญ่กว่าการแก้ปัญหาอื่น ๆ สายโค้งงอหรือวัสดุที่สกปรกและเป็นเกล็ดทำให้ยากต่อการตรวจจับการสัมผัสอย่างสม่ำเสมอ การตรวจจับแบบสัมผัสนั้นใช้เพื่อค้นหาจุดเริ่มต้นส่วนโค้งหรือปลายโค้งและไม่ได้มีส่วนร่วมกับความแตกต่างในความยาวของการเชื่อมดังนั้นจึงไม่ชดเชยการติดตั้งหรือเครื่องมือที่ไม่สอดคล้องกัน
การสัมผัสแบบสัมผัสยังถูก จำกัด ด้วยประเภทของข้อต่อประสาน ข้อต่อเนื้อและตักเป็นข้อต่อที่พบได้บ่อยที่สุดและแนะนำ แต่ถึงแม้จะมีข้อต่อตักต้องพิจารณาความหนาของวัสดุ สิ่งใดที่มีขนาดเล็กกว่า 5 มม. (1/4 นิ้ว) อาจกลายเป็นปัญหาในการตรวจจับการสัมผัสเพราะสายไฟอาจพลาดความหนาของวัสดุของบอร์ดส่วนบนที่ทำให้คุณเกินส่วนหรือคุณสามารถตีบอร์ดล่างและได้รับค่าที่ผิด
ปืนเชื่อมหุ่นยนต์ของคุณยังต้องการเบรกลวดและเครื่องตัดลวดที่ติดตั้งในแพ็คเกจคบเพลิงเพื่อตัดลวดที่ระยะไกลที่รู้จักออกไปจากปลายเพื่อให้การอ่านของคุณสอดคล้องกันตลอดกระบวนการ
การสัมผัสแบบสัมผัสยังต้องใช้ขอบที่สะอาดเนื่องจากชิ้นส่วนที่มีรอยเชื่อมหรือตัดแต่งไม่ดีสามารถสร้างการอ่านที่ผิดพลาดได้
2. ผ่านการติดตามตะเข็บอาร์ค
ผ่านการติดตามรอยต่ออาร์ค (TATE) เป็นขั้นตอนที่สองของการประยุกต์ใช้การสัมผัสแบบสัมผัสของคุณ หลังจากการสัมผัสแบบสัมผัสคุณจะพบจุดเริ่มต้นของ ARC และจุดสิ้นสุดส่วนโค้งจากนั้นใช้ 'ผ่านการติดตามรอยต่ออาร์ค ' รสชาติสามารถติดตามแกน z และแกน y ของข้อต่อซึ่งเหมาะสำหรับวัสดุที่หนาขึ้น
รสชาติต้องใช้กระบวนการทอผ้า เมื่อลวดเปลี่ยนจากด้านหนึ่งของข้อต่อไปอีกด้านหนึ่งแรงดันไฟฟ้าจะเปลี่ยนไป นี่เป็นเพราะการขยายของลวดลดลงเมื่อการเปลี่ยนแปลงของปลายเป็นระยะการทำงาน สิ่งนี้ช่วยให้หุ่นยนต์ตีความการเปลี่ยนแปลงแรงดันไฟฟ้าและปรับเส้นทางการสอนเพื่อรักษาตำแหน่งการเชื่อมที่เหมาะสมในข้อต่อ
รสชาติเหมาะสำหรับข้อต่อตักวัสดุที่หนาขึ้นซึ่งต้องมีขนาด 5 มม. (1/4 นิ้ว) หรือหนาขึ้นเพื่อรักษาเสถียรภาพ ไม่แนะนำให้ทำรสชาติที่มีความหนาต่ำกว่า (อันที่จริงฉันไม่เคยเห็นมันโดยใช้แอพติดตามตะเข็บในช่วงปีที่ฉันทำงาน) มิฉะนั้นคุณอาจเสี่ยงต่อการติดตามหนอน
เหตุผลที่ไม่แนะนำให้ใช้วัสดุทินเนอร์ในระหว่างกระบวนการเชื่อมทั้งหมดและมีแนวโน้มที่จะล้างหรือถอดไหล่ของแผ่นบน การทำความสะอาดนี้ไม่ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแรงดันไฟฟ้าอย่างมีนัยสำคัญซึ่งทำให้หุ่นยนต์ค้นหานี่คือที่ที่ความเสี่ยงของหนอนเข้ามาเล่น
ข้อ จำกัด อีกประการหนึ่งของรสนิยมคือคุณต้องเพิ่มรอบเวลาเพราะต้องใช้หุ่นยนต์ผ่านข้อต่อ โดยทั่วไปความเร็วในการเดินทางของ Tast จะ จำกัด อยู่ที่ 35-50 นิ้วต่อนาที รสชาติยัง จำกัด เฉพาะแอปพลิเคชัน MIG หรือพลาสมาเป็นไปไม่ได้
ในที่สุดรสชาติก็ จำกัด เฉพาะเหล็กกล้าคาร์บอนหรือสแตนเลส แรงดันไฟฟ้าไม่สอดคล้องกับอลูมิเนียมและไม่สามารถทำได้อย่างน่าเชื่อถือ เงื่อนไขของวัสดุก็สำคัญมาก ความสะอาดส่วนหนึ่งสัดส่วนหรือสนิมมีผลกระทบต่อกลุ่มพารามิเตอร์เนื่องจากคุณตั้งค่ามาตรฐานที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงแรงดันไฟฟ้า ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงแรงดันไฟฟ้า 2% ในเชิงลบ Y เนื่องจากขนาดออกไซด์หรือสนิมบนโลหะจะทำให้เกิดลักษณะที่ไม่สอดคล้องกันของรสชาติ
เนื่องจากหุ่นยนต์จะต้องเชื่อมเพื่อติดตามรสชาติไม่สามารถทำงานได้แบบแห้งเช่นกัน ความหนืดก็เป็นปัญหาเพราะเมื่อคุณผ่านแทคการยื่นออกมาจะเปลี่ยนไปดังนั้นหุ่นยนต์จะสูญเสียการติดตามจนกว่ามันจะออกมาอีกด้านหนึ่งของการเชื่อมแทค
3. ระบบวิสัยทัศน์ 2D
ลองนึกภาพวิสัยทัศน์ 2D เหมือนกล้อง ใช้ภาพอ้างอิงของส่วนอุดมคติก่อนที่จะตีโค้งและจับคู่ภาพอ้างอิงกับแต่ละชิ้นส่วนใหม่ที่ตรวจจับการชดเชยและปรับเส้นทางการเชื่อม มันให้ภาพขาวดำเท่านั้นที่ภาพอยู่บนพื้นผิวของมัน 2D ไม่สามารถกำหนดความสูงหรือความลึกและไม่ถือว่าเป็นกระบวนการที่เชื่อถือได้สำหรับการติดตามตะเข็บ
ข้อต่อเช่นข้อต่อ V และข้อต่อตักเป็นปัญหาอย่างมากสำหรับการมองเห็น 2D เนื่องจากไม่สามารถกำหนดความลึกของข้อต่อเชื่อมประเภทนี้ได้ วัสดุมันวาวเช่นอลูมิเนียมก็เป็นปัญหาสำหรับระบบ 2D โดยทั่วไป 2D ใช้เพื่อระบุชิ้นส่วนแทนการติดตาม มันเป็นระบบที่ใช้การมองเห็นดังนั้นการรบกวนแสงภายนอกจึงมีความสำคัญต่อประสิทธิภาพของส่วนประกอบแสง นอกจากนี้เลนส์กล้องมีความอ่อนไหวต่อการเชื่อมกระเซ็นและความเสียหายส่วนโค้ง
